Prace zostały wykonane pod kierunkiem prof. Kazimierza Pawlaka. W skład wystawy wchodzą prace wykonane technologią wytopu i odlewania granulek zwaną „pâte de verre” oraz prace formowania ze szklanej pasty („glass paste”).

Techologia „pâte de verre” została odkryta przez starożytnych Egipcjan, a następnie przez nich udoskonalona poprzez tworzenie zbiorów arcydzieł szklanych rzeźb, szklanej biżuterii oraz biżuterii wykonanej z metali zdobionych kolorowym szkłem.

W IV i V wieku n.e. Persowie zastosowali tę technologię w tworzeniu waz (wazonów). Wraz z odkrywaniem nowych metod produkcyjnych (np. szkło dmuchane), zainteresowanie tą technologią malało, a coraz powszechniejsze stawały się tańsze szklane produkty do różnorodnego zastosowania.

Dopiero Francuz Henry Cros (1840–1907) ożywił ponownie „pâte de verre”, korzystając z prowadzonych wykopalisk archeologicznych i badań naukowych nad znaleziskami. Od tamtej pory technologia ta stała się jedną z podstawowych ścieżek rozwoju prac artystycznych w dziedzinie szkła.

Wystawa: 2–6 grudnia 2015 r. | godz. 10:00–16:00

Spotkanie z artystką: 3 grudnia (czwartek), godz. 18:00 Muzeum Etnograficzne Oddz. Muzeum Narodowego we Wrocławiu ul. Traugutta 111/113

Walaa Hamed Mohamed Hamza jest pracownikiem naukowym w Katedrze Szkła na Wydziale Sztuk Pięknych Helwan University w Kairze. Otrzymała grant rządu egipskiego na realizację swojego programu badawczego związanego z przygotowaniem przewodu doktorskiego. Wybrała Katedrę Szkła wrocławskiej ASP i trudny temat zgłębienia techniki „pâte de verre”.

Walaa przeprowadziła liczne doświadczenia, techniczne próby realizacji – w wybranej technice – szklanych obiektów, i opracowuje część pisemną swojej pracy doktorskiej. Dzięki warsztatom na Wydziale Ceramiki i Szkła bada różnorodne techniki, materiały służące do przygotowywania specjalnych form, a także przydatność szkieł czeskich, niemieckich oraz amerykańskich.

Pobyt obejmuje także wizyty w znaczących europejskich ośrodkach związanych z historią i produkcją szkła. Prof. Kazimierz Pawlak, jeden z trzech promotorów przewodu, prowadzi polską cześć projektu. W latach 2009–2015 jej prace gościły na dziewięciu wystawach, w tym wielu międzynarodowych. Podczas jednej z nich, odbywającej się w Muzeum Szkła Doświadczalnego w czeskiej Pradze, zdobyła nagrodę im. Stanislava Libenský’ego za pracę pt. „Time for Lunch” (Międzynarodowa Wystawa Szkła ZIBA).

Artystka jest również autorką różnych artykułów i publikacji, m.in.: Wpływ muzułmańskich sztuk dekoracyjnych na tworzenie w szkle za pomocą metody „pâte de verre” (publikacja naukowa Pierwszej Międzynarodowej Konferencji na rzecz Arabskiej Cywilizacji i Sztuki, Szarm el-Szejk, Egipt, 2015), Użycie technologii „pâte de verre” w ożywianiu starożytnej sztuki egipskiej („Szkło i Ceramika”, nr 2/2015). Jest także członkinią wielu branżowych stowarzyszeń i organizacji międzynarodowych, w tym: Związku Projektantów Sztuki Stosowanej oraz Międzynarodowej Kongregacji Cywilizacji i Sztuki Muzułmańskiej.